Minęło już 83 lat, odkąd 17. września 1939 r. radziecka Armia Czerwona uderzyła na Polskę wykrwawiającą się w boju z hitlerowskimi Niemcami.
16 września o godz. 12:00, z inicjatywy Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność” Pracowników Oświaty i Wychowania, pod „Pomnikiem Poległym i Pomordowanym na Wschodzie” delegacja uczestników mokotowskiego 7-28 HP uczciła tę bolesną rocznicę wydarzeń skutkujących wywiezieniem tysięcy naszych Rodaków w głąb ZSRR i pomordowaniu ich na „nieludzkiej ziemi”. Przemyślenia obecnych oddaje w krótkich słowach wiersza Mariana Jonkajtysa:
„Bo dziś z „Ziemi Nieludzkiej”
Gdzie spoczywają w Bogu
Tylko w naszych modlitwach
Do Kraju wrócić mogą...”
I tak też - wspólną modlitwą - warszawscy uczniowie oddali hołd poległym. Następnie młodzież złożyła kwiaty i zapaliła znicze na podkładach kolejowych pomnika. Warto przyjść na Skwer Matki Sybiraczki pod Pomnik Poległym i Pomordowanym na Wschodzie autorstwa Maksymiliana Biskupskiego. Monument ma kształt platformy kolejowej, symbolizującej wagon deportacyjny, wypełnionej „lasem” krzyży łacińskich i prawosławnych. Jest tam też żydowska macewa i nagrobek muzułmański. Przed stojącą na torze platformą leży 41 podkładów kolejowych z nazwami pól bitewnych z września 1939 znajdujących się we wschodniej Polsce oraz nazwami miejscowości - miejsc kaźni narodu polskiego w ZSRR. Nic nie dzieje się bez przyczyny. 23 VIII 1939 r. podpisano tajny pakt Ribbentrop – Mołotow ustalający podział Polski pomiędzy hitlerowskie Niemcy, a radziecką Rosję. Jego skutkiem była napaść 17 września 1939 r. przez Związek Radziecki na Polskę i zajęcie ziem położonych na wschód od linii Narew-Wisła-San. Rozpoczęło się masowe ludobójstwo i planowe wyniszczanie Narodu Polskiego przez Rosjan. Wpierw aresztowano ponad 200 tys. polskich inteligentów: oficerów, policjantów, ziemian i prawników. Wszystkim obywatelom II Rzeczypospolitej narzucono obywatelstwo radzieckie. Masowe wywózki na Syberię objęły ok. 1 mln 350 tys. Polaków. Ponad 22 tysiące oficerów i policjantów zostało zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Miednoje i Ostaszkowie, przy czym miejsca pochówku ok. 7 tys. z nich nie są znane. Tegoroczna uroczystość, to nie tylko pokłon przed ofiarami tej pamiętnej zbrodni. To także dojmująco bolesna lekcja poszerzająca wiedzę o najtragiczniejszych faktach z dziejów najnowszych i pogłębiająca świadomość historyczną kolejnego pokolenia młodzieży.
Podniosłe spotkanie pozwoliło uczestnikom hufca zrozumieć, jakie zagrożenie niesie ze sobą totalitaryzm, jakim zatem zjawiskom polityczno – społecznym należy się przeciwstawiać, aby dramat sprzed 83 lat nigdy się już nie powtórzył.
