W życiu każdego narodu są takie chwile, które zmuszają do zatrzymania się, zastanowienia… 29 kwietnia uczestnicy z 7 – 19 HP uczcili zbliżający się Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej.
Była to znakomita okazja do rozmowy o symbolach narodowych jako ważnym elemencie samoidentyfikacji, określającym naszą tożsamość.
- Są one eksponowane zawsze podczas obchodów polskich świąt narodowych – m.in. kolejnych rocznic uchwalenia Konstytucji 3 maja czy odzyskania przez Polskę niepodległości – opowiadali wychowawcy.
Młodzi ludzie dowiedzieli się, że Święto Flagi Rzeczpospolitej, jedno z najmłodszych w Polsce, obchodzone jest 2 maja. Bardzo ważną datą w historii polskich barw narodowych był dzień 7 lutego 1831 roku, kiedy to Sejm uchwalił, że „Kokardę narodową stanowić będą kolory herbowe Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego”, to jest kolor biały z czerwonym. W trudnym okresie niewoli zaborcy traktowali polskie barwy narodowe jako symbol buntu i walki Polaków o niepodległość. Biel i czerwień uznano oficjalnie za barwy narodowe w 1919 roku.
Młodzież nie miała świadomości, że najstarszy znany wizerunek orła, jako godła polskiego pochodzi z monety – denara Bolesława Chrobrego z 1000 r. i, że autor hymnu Józef Wybicki miał tak niezwykle burzliwy życiorys, że śmiało można by obdzielić nim przynajmniej kilka osób. Uczestnicy zastanawiali się także nad losami zaginionego manuskryptu z „Pieśnią Legionów Polskich we Włoszech” …
- Symbole narodowe - otoczone szacunkiem, traktowane jak świętość, żyją w sercach Polaków… Wiodły naszych antenatów do boju w czasie zrywów niepodległościowych i do walki o wolną Ojczyznę, a dziś, w czasach pokoju, towarzyszą w ważnych dla państwa i narodu, chwilach – opowiadała młodzież.
