Realizując założenia edukacji varsavianistycznej uczestnicy z Rabsztyńskiej udali się w „podróż” śladami wolskich judaików...
Młodzi ludzie dowiedzieli się, że w międzywojniu Warszawa była drugim - po Nowym Jorku - miastem o największej liczbie mieszkańców pochodzenia żydowskiego, że ich życie skupiało się wokół własnych instytucji społecznych i religijnych... Zainteresowana grupa młodzieży miała szansę poznać także wycinek bolesnej historii dotyczącej polityki hitlerowskich Niemiec na ziemiach okupowanych. Słuchała opowieści o milczeniu świata zachodniego w sprawie „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”, o anonimowych konfidentach i całym marginesie przestępczym, powiększonym przez wojenną demoralizację, który żerował na ich tragedii.
Podopieczni wolskiej jednostki obejrzeli zachowane do dziś pozostałości dawnej dzielnicy, na terenie której podczas hitlerowskiej okupacji znajdowało się warszawskie getto. Wiele emocji budziły pozostałe, już tylko na trotuarze, ślady po murze oraz jeden z bardziej charakterystycznych elementów – instalacja (przy ul. Chłodnej) symbolizująca kładkę łączącą tereny dużego i małego getta.
Formuła zajęć umożliwiła młodzieży przeżycie „żywej” lekcji historii, bo – jak mówił Abdulcadir Gabeire Farah - „Warszawa to miasto wielu kultur, miejsce spotkań wielu ludzkich dróg (...) Powiem krótko – trzeba posadzić drzewo, aby w przyszłości dało ono cień”...
