"Pamięć o Katyniu jest moralną powinnością oraz wielkim zobowiązaniem…" 13 kwietnia obchodzimy Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej – dzień, który od roku 2007 jest polskim świętem państwowym.
Upamiętnia on rocznicę opublikowania przez Niemcy w 1943 roku informacji o odkryciu w Katyniu pod Smoleńskiem masowych grobów oficerów Wojska Polskiego, zamordowanych przez NKWD w 1940 roku.
Młodzież z siedleckiej jednostki 7-7 HP uczciła te tragiczne wydarzenia… Młodzi ludzie w milczeniu i zadumie obejrzeli film „Katyń – historia wciąż żywa”. Wykonali także gazetkę ukazującą zbrodnię katyńską nie tyle przez pryzmat statystyki, ale poprzez indywidualne i osobiste tragedie konkretnych ludzi, z których każdy miał swoją własną historię…
Kadra wychowawcza wolskiej jednostki 7 – 6 HP stara się realizować program dopełniający edukację historyczną młodego pokolenia i kształtować postawy patriotyczne – obrazując wszelkie aspekty dotyczące losów Polaków na Wschodzie po 17 września 1939 r. Podczas spotkania online - grupa młodzieży zainteresowanej poznaniem problematyki katyńskiej w szerokim kontekście historycznym - obejrzała prezentację multimedialną przedstawiającą bogaty materiał ikonograficzny: zdjęcia miejsc kaźni, ekshumacji i przedmiotów odnalezionych przy ciałach ofiar, a także fotografie współczesne ukazujące dzisiejszy stan dawnych obozów oraz cmentarze wojenne zbudowane staraniem strony polskiej… Młodzi ludzie dowiedzieli się, że mord popełniony przez Sowietów w 1940 r. stał się symbolem kaźni obywateli polskich – jeńców wojennych, w większości oficerów i policjantów, więźniów NKWD – nie tylko w Katyniu, Kalininie, Charkowie, ale także w wielu - nieujawnionych przez władze ZSRR i Rosji - miejscach.
- Pamiętamy i zawsze pamiętać będziemy o sowieckiej eksterminacji ok. 22 tys. polskich obywateli, w tym oficerów z obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku. Zginęła elita II Rzeczypospolitej - wynalazcy, przedsiębiorcy, urzędnicy, artyści, sportowcy i dziennikarze. Wierni różnych wyznań chrześcijańskich, judaizmu i islamu… – opowiadali uczestnicy z obu jednostek opiekuńczo - wychowawczych.
